Blogposts

Blog

Geplaatst op zondag 03 februari 2019 @ 05:52 door Travelboy , 1032 keer bekeken

Het is moeilijk om nog een krant te openen of een nieuwswebsite te bezoeken, zonder op verschillende plaatsen op de kreet “vliegen moet duurder” te stuiten. De nuance is volledig zoek: consumenten roepen het, politici gooien de kreet op tafel, en alle mogelijke belangengroepen zijn het over heel veel oneens, maar dat “vliegen duurder moet” – dat staat als een paal boven water.

Ook in de reissector is er - op enkele notoire prijsdrammers na- een consensus over het feit, dat er iets moet veranderen aan de “race to the bottom” van de prijs van de vliegtuigtickets. Maar de luchtvaartsector wordt in deze discussie nauwelijks gehoord. Is het omdat ze zelf worstelen met het idee, of is het omdat niemand hen uitnodigt op rond de tafel te gaan zitten? Wellicht een combinatie van de twee. In de huidige ongenuanceerde fase van het debat, is een constructief gesprek zo goed als onmogelijk.

Enkele citaten van de afgelopen dagen.
 
- Luchtvaartexpert Luk De Wilde, in Het laatste Nieuws (B): “Een vliegtaks kan alleen impact hebben als we het op wereldniveau toepassen. “Want wat voor nut heeft het als wij in Europa onze CO2-uitstoot terugdringen, terwijl ze ergens anders in de wereld nog volop vervuilen?”
 
- Joke Schauvliege, één van de 4 (!) Belgische klimaatministers, na de zoveelste betoging: “Spotgoedkope vliegtickets, dat is niet verantwoord. Ik ben ervan overtuigd dat we op Europees niveau naar een toelage op de tickets moeten gaan. Dat geld moet in een fonds worden gestort, dat kan worden gebruikt om projecten te subsidiëren waarmee de uitstoot naar beneden gaat.”

En de plannen van de Nederlandse overheid om opnieuw een poging te doen om een vliegtaks in te voeren, die kennen we. De woordvoerder van staatssecretaris Snel (Financieën) verwoordde het begin deze maand in het Algemeen Dagblad als volgt: ,,Onze voorkeur gaat uit naar een Europese belasting, dán heffing per vliegtuig, dan belasting per passagier.’Europese invoering zal niet simpel zijn. Als je die 200 miljoen wilt binnenhalen, dan moet je voorbereidingen treffen voor de andere opties.’’

Conclusie: de vlucht richting “Hogere Vliegtuigprijzen” is opgestegen, maar niemand weet welke route gevolgd moet worden, of waar uiteindelijk geland zal worden.

Mogen we een suggestie doen uit de aloude, maar nog steeds relevante “management by objectives” training theorie? Om het debat vorm te geven en om te proberen richting bruikbare output te gaan, zou vanaf nu elk voorstel rond de prijzen van vliegen én de gewenste vermindering van klimaatvervuiling, getoetst moeten worden aan de “S.M.A.R.T” test.

De S.M.A.R.T. test is een manier, om doelstellingen concreet, meetbaar en efficiënt te maken. Eigenlijk zou elke overheidsmaatregel aan deze test moeten onderworpen worden. Dat is wellicht wat teveel gevraagd. Maar in het geval van de vliegtuigprijzen lijkt een beetje SMART inzicht toch wel gewenst.

Het S.M.A.R.T. letterwoord staat voor de volgende overwegingen, bij formulering van doelstellingen: :

S – SPECIFIC
Wat wil ik bereiken met deze maatregel? Waarom is deze doelstelling belangrijk? Wie moet hier actief bij betrokken worden, om succes te kunnen hebben? Welke middelen zijn hier voor nodig Het beantwoorden van deze vragen op een eerlijke manier, maakt de maatregel of de doelstelling specifiek.

M – MEASURABLE
Hoeveel is er nodig? Hoe vaak? Wat is het precieze verwachte effect, op welke terreinen? Hoe weten we wanneer de doelstelling is bereikt, of wanneer de maatregel succes heeft? Alleen met meetbare doelstellingen kunnen we vooruitgang meten en ervoor zorgen dat iedereen die erbij betrokken is, gemotiveerd blijft.

A – ACHIEVABLE
Hoe kunnen we deze doelstelling bereiken, of deze maatregel in de praktijk brengen? Hoe realistisch is de doelstelling, rekening houdend met alle externe en interne factoren?
Deze overweging zorgt ervoor, dat het gewenste resultaat bereikbaar is. Het mag moeilijk bereikbaar zijn, maar het mag geen droom zijn. Ambitie is goed, realistische ambitie is beter.

R – RELEVANT
Is het de moeite waard om deze maatregel door te voeren? Waarom? Is dit het juiste moment om deze doelstelling te realiseren? Waarom? Dit geeft het belang aan van de geplande actie of maatregel. De relevantie moet duidelijk omschreven zijn, in begrijpbare taal. Iedereen moet zien waarom het de moeite waard is, zodat iedereen verantwoordelijkheid wil nemen.

T – TIME-BOUND
Wat gebeurt er wanneer, welke timing spreken we af voor lancering, evaluatie? Wat kan vandaag al gebeuren, wanneer zijn de volgende stappen gepland?

Elke doelstelling en maatregel heeft deadlines nodig. Niet alleen de ultieme deadline, maar ook timings voor alle mogelijke tussenstappen. Het leven gaat steeds verder, en korte termijn situaties dreigen steeds elke planning te ondermijnen – behalve als er een dwingende timing is afgesproken.

Het lijkt me dat de hele klimaatdiscussie en zeker het vlieg-aspect, dringend nood heeft aan een SMART methodiek in het denken en beslissen. Misschien kan de reisbranche wel een aanzet geven tot een richting die ingeslagen kan worden, met een zakelijke S.M.A.R.T. methodiek als onvervreemdbaar onderdeel? Het zou de geloofwaardigheid en – waarschijnlijk- de slagkracht van de sector ten goede komen.

By the way, even een voorbeeld van waar de discussie zou kunnen naartoe leiden zonder een degelijke methodiek: als de kreet "vliegtuigtickets moeten duurder!" gewoon wordt ingevuld, dan zijn we snel klaar. De duurste tickets zijn  business class en first class. Ongenuanceerde conclusie: als je in business of first reist, is dat beter voor het milieu. Klinkklare onzin natuurlijk, maar wel een uitvergroting van waar een discussie zonder  duidelijke doelstellingen naar kan leiden.
 


Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.