Blogposts

Blog

Geplaatst op dinsdag 05 oktober 2010 @ 00:50 door Travelboy , 1305 keer bekeken

Ons vliegtuig kwam met zijn neus in het gras terecht bij de landing. De daleing werd ingezet en de landing was goed. Wel merkte ik dat het wel lang duurder voordat het vliegtuig vaart minderde. En het viel me op dat er erg veel water opspatte zo hoog als de raampjes van het vliegtuig.. Ineens leek het of de piloot hard zijn rem intrapte en stond het toestel stil. Geen enorme klap ofzo, maar wel een beetje gek. We bleven stilstaan en hadden nog neit zoveel in de gaten. We moesten blijven zitten en de stewardess deelde ons mee dat we in het gras stonden en dat we vooral moesten blijven zitten.
 

Het cabinepersoneel had de situatie niet geheel onder controle. kon er alleen niet zo goed mee omgaan. Please sit down, werd er maar gezegd. Twee stewardessen spraken naast Turks ook Nederlands. De dame die toen iets door de intercom zei vertelde ook niet echt een geruststellend of duidelijk verhaal. De Engelse piloot kwam aangeslagen uit de cockpit en vertelde kort wat waarschijnlijk de reden was van het doorschieten. Er was geen paniek of onrust, maar wat er nou precies was gebeurd of hoe nu verder wisten we ook niet. Totdat er een meneer die bij de KLM bleek te werken op Schiphol zelf de microfoon kreeg en ons in hele duidelijke taal uitleg gaf van wat er (waarschijnlijk) was gebeurd en hoe nu verder. Dat was heel prettig en iedereen wachtte rustig af wanneer de trappen zouden komen om eruit te kunnen. De trappen werden aan de achterkant aangeschoven en in gedeeltes konden we het toetsel verlaten. Ik liep met een baby op mijn arm en kreeg nog ondersteuning van een hulpverlener die me begeleidde op de "natte aluminium trap". We zijn toen me bussen naar de gate vervoerd en verder daar een stuk gelopen, door de paspoortcontrole naar de bagageband toe. Wat ik op zich wel vreemd vond, alsof er eigenlijk niets gebeurd was. Op het vliegveld kregen we van Schipholmedewerkers te horen dat we de koffers konden halen bij band 21. Daar aangekomen waren ze toch weer niet, want het toestel moest onderzocht worden. De koffers zouden worden opgestuurd, maar wanneer we ze dan kregen was niet duidelijk.Veel tegenstrijdige berichten, mensen waren al naar huis gegaan, anderen bleven wachten. Uiteindelijk kwam toch het bericht dat de koffers uit het vliegtuig mochten.
 

Van Corendon zelf een e-mail gekregen van de directeur zelf, zij betreuren de gang van zaken. Zij dachten dat we zouden worden opgevangen in een aparte ruimte, dat is niet gebeurd. We worden op de hoogte gehouden.
 

Ik denk dat Schiphol met dit weer, met zoveel water op de baan ons niet had mogen laten landen op de korte baan van Schiphol-Oost. Je kunt als Schiphol, luchtvaartmaatschappij en bagageafhandelaar je draaiboek hebben klaarliggen in dit soort situaties, maar in de praktijk valt er dan nog veel van te leren. Want echt lekker liep het niet allemaal, en dan waren er nog niet eens gewonden of nog erger.
 

Groetjes, Laura


PS: Laura is een abonnee van onze nieuwsbrief



Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.